Yapıtları 1980’li yıllardan sonra dilimize çevrilen Jacques Lacan’ın Ahmet Haşim’in ‘Frankfurt Seyahatnamesi’ adlı eseriyle edebiyatımıza girdiğini biliyor muydunuz? Haşim seyahatnamesinin ‘Bir Akşam Sohbeti’ ismindeki anekdotunda Lacan ile edebiyat üzerine sohbet ediyor:

“Montparnasse’da, küçük Rus lokantası Cigid’de toplandık.

Bizi davet eden hanımefendi, onun ahbabı genç

bir Avusturyalı kadın, sanat cereyanlarını yakından takip

eden iki Fransız genci: Doktor Lakan, Vikont dö

Santak, ben. […….]

Yemek sırasında Doktor Lakan’a sordum:

— Edebiyatınız ne hâlde? Son manzarası nedir?

— Edebiyatımızın bugünkü simgesi bir doğru çizgi

değil, bir ağaçtır. Kütüğün ekseni etrafında çeşitli sanat

akımları, ayrı dallar şeklinde, her yöne doğru uzanmış,

hava ve ışığı aynı zamanda emip duruyor. Şahsiyete en

fazla hürriyeti tanıyan bir devre yakışan da bu değil midir?”

(Sayfa 133, Bize Göre ve Bir Seyahatin Notları, Ahmet Haşim

Alkım Yayınevi, 2006)